Geguritan Basa Jawa

CERITA SAKA MANCA

ing papan sarwa salju, aku

ngangen-angen lawang gubug binuka

ana bedhiyang lan lincak

nanging wis kebacut dadi salju

guritan apadene kekarepan

nglinthing bareng tumiyupe angin

nunjem-nunjem dom periih

sadawane wengi

kangmangka ing ngisor salju pinendhem candhi

sing durung kober kababar unine prasasti

Babad Wedhi Pasisir

Sorene sore jingga

wengine wengi biru

kembang pandhan mesem marang mbulan

tangane ngawe-awe sajak kemayu

apa hiya iki dayane layang atimu

sing jare bakal ditulis kalane ijen

lan sendhang mung amping-ampingann jendhela

sing wengi iki isih panggah binuka?

biyen aku nate apal gojegmu

kepiye nalika bingung ndhedher sagegem guritan

ing lemah suwung pinggire taman

ora ketang mbalang liring sambi mungkur

nyamudana wingkis sakehing kekarepan

nutup kudhuping kekembangan

iki babad wedhi pasir

pinaes ganda aruming mawar

rarasing riris dhadha kumesar

 

PEPADANG BAKAL TUMEKA

angrantu sinambi jumangkah ing dalan kang peteng kebak sandungan

mecaki lurung lurung kang dawa satengahing ara-ara samun

bumi kang kapidak kebak sinengker

anggawa ganda bacin

manuk manuk dhandhang kekitrang wayah sore

peteng kang gemuleng ing angganing manungsa

wus sinerat ana ing kitab duk ing uni

pepadang bakal tumeka anggawa kabar bebungah

kanggo kita sami jalma manungsa

kang bakal amadhangi lurung-lurung, dalan-dalan lan ara-ara samun

amadhangi sakendhenging jagat raya

mara gage kita sami tumenga ing angkasa

mangayubagya rawuhipun sang pepadhang

kanthi mesu raga nutup babahan nawa sanga

mangestu nampi pepadhang …..

 

WAYAH ESUK PEDUT ANGENDANU

rong puluh tahun kepungkur aku lan sliramu nate mlaku ana dalan kene

saklawase ora nate ketemu

saliramu lan saliraku wus beda ora kaya biyen nalika isih tak kanthi

gandaning wengi mau isih sumrebak ngebaki pedut wayah esuk

wus aja mbok tangisi lakon kang wus kapungkur

wus pirang wayah ketiga tak lakoni nganti rambut warna ireng lan putih

ing dalan iki rong puluh tahun kepungkur

ana cerita rinajut endah

dik, kala kala sliramu isih dadi impenku

pirsanana ana nduwur kae

ana teja manther ing sela-selaning gegodongan

lan lintang panjer wengi sing isih kari sakmenir gedhene

saiki aku lan sliramu linambaran rasa kangen

simpenen kangenmu ana impen ***

 

LINTANG-LINTANG

lintang-lintang abyor ing tawang

cumlorot sliweran nalika alihan

kumleyang mencok ing socamu asihku

cahyane gumebyar sunare gilar-gilar

ing telenge atimu sliramu tansah dakantu

lintang-lintang alihan

cumlorot telu ana pundhakku

kawitan lintang abang lintang perang

kapindho lintang mirunggan lintang kamanungsan

pungkasan lintang kumukus lintang kadurakan